Από 9-21 Νοεμβρίου στο Ηράκλειο, στο Κινηματοθέατρο Αστόρια, θα παρουσιαστούν μια σειρά από παραστάσεις με ξεχωριστό καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, παραστάσεις που επιλέχθηκαν με κριτήριο να παρουσιάσουν ένα μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός στην πόλη, ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία.
Εκτιμώντας ότι πάντα μια καλή θεατρική παράσταση, ένα ολοκληρωμένο φεστιβαλικό project μπορεί να «χωρέσει» στην ήδη ίσως διαμορφωμένη ατζέντα, επιχειρούμε να παρουσιάσουμε το φετινό Νοέμβρη στην πόλη του Ηρακλείου το θεατρικό φεστιβάλ «Θεατρικοί Βηματισμοί στο Ηράκλειο», ευελπιστώντας στην αποδοχή του κοινού και, γιατί όχι, στην καθιέρωσή του.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη 9 & Πέμπτη 10 Νοεμβρίου, ώρα 21.00
"La Cocinera (Η μαγείρισσα)" του Eduardo Machado
Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου πρωταγωνιστεί σε ένα έργο, που ανοίγει την αυλαία του θεατρικού φεστιβάλ Θεατρικοί βηματισμοί στο Ηράκλειο «Καρακωνσταντάκης Αντώνης» στο Κινηματοθέατρο Αστόρια, για την ιστορία της Κούβας μετά την Επανάσταση μέσα από τον αγώνα μιας γυναίκας
Το έργο αρχίζει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1959. Την βραδιά που ο Φιντέλ Κάστρο προελαύνει στην Αβάνα. Την ίδια εκείνη βραδιά, πολλοί υποστηρικτές του δικτάτορα Μπατίστα, μαζί και η εύπορη Άντρια με τον σύζυγο και το αγέννητο παιδί τους, ειδοποιημένοι από το καθεστώς που καταρρέει, εγκαταλείπουν άρον-άρον την Κούβα για να καταφύγουν στην ασφάλεια των απέναντι ακτών της Φλόριντα. Πριν φύγει, η Άντρια ορκίζει την πιστή μαγείρισσα της οικογένειας να μην εγκαταλείψει το αρχοντικό της, να διαφυλάξει άθικτη την περιουσία της οικογένειας και να μην επιτρέψει σε κανέναν να πατήσει το πόδι του εκεί μέχρι η Άντρια και η οικογένειά της να ξαναγυρίσουν. Η οικογένεια φεύγει και η Cocinera μένει πιστή στον όρκο της για τα επόμενα σαράντα χρόνια!
Την παράσταση σκηνοθετεί ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στον ομώνυμο ρόλο.
Παίζουν οι: Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Μπάμπης Χατζηδάκης, Δώρα Θωμοπούλου, Μίλτος Σαμαράς, Μαρία Δερεμπέ
Συντελεστές:
Μετάφραση, προσαρμογή: Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου
Σκηνοθεσία, επιμέλεια μουσικής: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Σκηνογραφία: Όλγα Ντέντα
Ενδυματολογική Επιμέλεια: Αλέξης Φούκος
Βοηθός Ενδυματολόγου: Αλεξία Μπελογιάννη
Χορογραφίες: Στέφανος Χατζηγεωργίου, Quickstep
Video: Νικήτας Χάσκας
Συμμετέχουν ακόμη οι:
Θανάσης Ισιδώρου, Ρένα Μαυροειδάκη, Αλέξανδρος Χούντας
Διάρκεια: 80 λεπτά
Κυριακή, 13 Νοεμβρίου, ώρα 21.00
"Το αμάρτημα της μητρός μου" του Γεώργιου Βιζυηνού
«Το Αμάρτημα της Μητρός μου» του Γεωργίου Βιζυηνού είναι ένα από τα αριστουργηματικά διηγήματα της ελληνικής πεζογραφίας κι ένα σπάνιο κείμενο για την παγκόσμια λογοτεχνία, από το οποίο εμπνεύστηκε για ακόμα μια φορά ο ταλαντούχος Δήμος Αβδελιώδης. Η παράσταση θα ανέβει στο Κινηματοθέατρο Αστόρια στα πλαίσια του θεατρικού φεστιβάλ Θεατρικοί βηματισμοί στο Ηράκλειο «Καρακωνσταντάκης Αντώνης»
Tο έργο αυτό του Βιζυηνού, έχει τη δομή ενός αρχαίου δράματος, εμπλουτισμένου με τα πρώιμα ψυχαναλυτικά στοιχεία που αφομοίωσε κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γοτίγγη της Γερμανίας και ενσωμάτωσε δημιουργικά στο έργο του, xωρίς να χάνει καθόλου τον γειωμένο λαïκό χαρακτήρα του .
Ο Γιός και η Μητέρα του έργου, έχουν όλα τα στοιχεία των τραγικών ηρώων που εμπλέκονται σε ένα τραγικό συμβάν από τη Μοίρα. Το μόνο που μπορούν να πράξουν οι ίδιοι συνειδητά είναι να κατανοήσουν βαθειά ο ένας τον άλλο ,για να επέλθει στο τέλος η συγχώρηση, σαν λύση και σαν κάθαρση.
Το αυτοβιογραφικό αυτό διήγημα αναφέρεται στις απελπισμένες αλλά μάταιες προσπάθειες της Μητέρας του Βιζυηνού να σώσει από το θάνατο το άρρωστο, μικρό της κορίτσι. Οι ενοχές της απώλειας ακολούθως, την ωθούν σε δυο αλλεπάλληλες υιοθεσίες κοριτσιών, που γίνονται όμως η αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά από πατέρα αγόρια της, και να στερηθούν των φροντίδων της. Όταν μεγαλώνουν και γίνονται άνδρες, δεν μπορούν ακόμα να κατανοήσουν αυτή την άστοχη εμμονή, της μητέρας τους.
Αργότερα, ύστερα από χρόνια, επιστρέφοντας από τις σπουδές του στη Γερμανία ο μεσαίος της γιός, ο ίδιος ο συγγραφέας, μαθαίνει έκπληκτος από τη μητέρα του, το τραγικό μυστικό της..
Ο Γεώργιος Βιζυηνός επιζητά την αμοιβαία κατανόηση και συγχώρεση από τη μητέρα του, αποκαλύπτοντας ο ίδιος την πιο βαθιά του πληγή, όταν ακούει μικρός μέσα στην εκκλησία να παρακαλάει τον θεό να πάρει εκείνον, αντί της βαρέως ασθενούσης αδελφής του. Πρόκειται για μια τραγικού χαρακτήρα διπλή εξομολόγηση, που ενώ συνήθως κρύβεται επιμελώς στο σκοτάδι, εδώ βγαίνει στο φώς, και περνώντας αγέρωχα ανάμεσα από τις συμπληγάδες της ηθογραφίας και της ηθικογραφίας, γίνεται λόγος δημόσιος και λυτρωτικός, χάρη στο πνεύμα ενός πολύ μεγάλου συγγραφέα.
Ενός πνεύματος, που έχει συμπεριλάβει και αφομοιώσει μέσα σε όλο το πεζογραφικό του έργο, τα στοιχεία ενός ζωντανού και πηγαίου λαϊκού πολιτισμού που εμπεριέχει τις δυνάμεις της ζωής και της πίστης, να υπερνικούν τις δυνάμεις του θανάτου και της φθοράς.
Συντελεστές:
Σκηνικός χώρος–διδασκαλία ερμηνείας: Δήμος Αβδελιώδης
Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεύουν: Θεμιστοκλής Καρποδίνης , Αγάπη Μανουρά
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Παραγωγή: anagnorisis Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Θεάτρου Κινηματογράφου
Δευτέρα 14 & Τρίτη 15 Νοεμβρίου, ώρα 21.00
«Λωξάνδρα» της Μαρίας Ιορδανίδου
Η Άννα Βαγενά διασκεύασε το μυθιστόρημα της Μαρίας Ιορδανίδου «ΛΩΞΑΝΔΡΑ» (Εκδ. ΕΣΤΙΑ) και το παρουσιάζει η ίδια, σ’ έναν συγκλονιστικό μονόλογο διάρκειας 2 ωρών στα πλαίσια του θεατρικού φεστιβάλ Θεατρικοί βηματισμοί στο Ηράκλειο «Καρακωνσταντάκης Αντώνης».
Η ΛΩΞΑΝΤΡΑ είναι ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας και διαβάστηκε με πάθος και αγαπήθηκε από πολλές γενιές Ελλήνων. Έγινε σήριαλ για την τηλεόραση με πολλή μεγάλη επιτυχία με πρωταγωνίστρια την Μπέτη Βαλάση.
Η Λωξάντρα έζησε στην Κωνσταντινούπολη από το 1824 που γεννήθηκε, έως το 1914 που πέθανε. Μέσα από την ζωή της, βλέπουμε παράσταση, το ήθος και τον πολιτισμό των Ρωμιών της Πόλης, τότε που κυριαρχούσαν στην ζωή της.
Είναι ένα ύμνος στην Πόλη των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, αλλά και στη χαρά της ζωής και στη δύναμη της γυναίκας. Ένα γοητευτικό ταξίδι στην κοσμοπολίτικη Πόλη της καρδιάς μας, εκεί όπου έσμιγε η Δύση με την Ανατολή και οι λαοί συμβίωναν ειρηνικά.
Η παράσταση παίζεται σ’ ένα πλούσιο σκηνικό, που παρουσιάζει το σπιτικό της Λωξάντρας, με έπιπλα και αντικείμενα αντίκες, σαν ένα μικρό λαογραφικό μουσείο. Οι μουσικές και τα τραγούδια, είναι επιλεγμένα από τον Λάμπρο Λιάβα, γνωστός από την εκπομπή της τηλεόρασης «Το αλάτι της γης», και μας μεταφέρουν όλο το μουσικό κλίμα της εποχής. Η Μελίνα Μάσχα με τους φωτισμούς της, συμπληρώνει την μοναδική ατμόσφαιρα της παράστασης.
Έτσι ο θεατής, επί δύο ώρες, μεταφέρεται σε μια άλλη εποχή, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν ζωντανές, οι οικογένειες συναντιόντουσαν στις γιορτές, Χριστούγεννα, πρωτοχρονιά, Απόκριες, Καθαρή Δευτέρα και γλεντούσαν όλοι μαζί, σε μια παράσταση γεμάτη γέλιο, συγκίνηση, νοσταλγία και τρυφερότητα.
Η παράσταση παρουσιάστηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016 στην Κωνσταντινούπολη, παρουσία του Πατριάρχου και προς τιμήν Του, για τα 25 χρόνια από την ενθρόνιση Του στο Πατριαρχείο.
Τετάρτη 16 & Πέμπτη 17 Νοεμβρίου, ώρα 21.00
«Αυτός και το παντελόνι του» του Ιάκωβου Καμπανέλλη
Ένας μονόλογος αντιπροσωπευτικό δείγμα της θεατρικής γραφής, του σημαντικού συγγραφέα Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ένας μονόλογος, που ουσιαστικά είναι διάλογος: η σύγκρουση ενός αδύναμου άνθρωπου με το ανελέητο περιβάλλον του. Με το παρελθόν και το μέλλον του. Η μάχη ανάμεσα σε αυτά που ήθελε να κάνει και σε αυτά που τελικά έπραξε.
Τελματωμένες οι ελπίδες, γελασμένα τα όνειρα, απροσπέλαστος ο έρωτας∙ και η στέρηση, η μοναξιά, η κοινωνική καταπίεση και η εκμετάλλευση… Η συνείδησή του ασφυκτιά. «Αν μπορούσα θα’ φευγα πρώτος», μας εξομολογείται. Αλλά δεν πρόκειται να φύγει. Άλλωστε, σ’ όλη του τη ζωή πάντοτε “ήθελε”, μα ποτέ δεν “μπόρεσε”…
Κοινές, βέβαια, οι καταστάσεις, αλλά δραματικές∙ καθημερινός και μικρός ο “Αυτός”, άλλα γνήσιος∙ οι φθόγγοι του σπαραγμού του, αντίκρισμα των δικών μας βουβών αναστεναγμών η σιωπηρή υποταγή του, προβολή της δικιάς μας εσωτερικής αδυναμίας.
Αυτά ακριβώς είναι τα στοιχεία, που ανασύρουν τον ήρωα του μονόπρακτου πέρα από την ασημαντότητα του καθημερινού στην καθολικότητα του Ανθρώπινου∙ και σε σημείο τέτοιο, που ο «Αυτός» να αποκτά διαστάσεις συμβόλου. “Αυτός”, που τ’ όνομά του — σίγουρα — είναι “μέγα πλήθος”.
Παίζουν:
Κώστας Αρζόγλου - Πάνος Μπόρας
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βάνα Πεφάνη
Σκηνικά: Γιώργος Λυντζέρης
Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Μουσική: Έλενα Κοσμά- ORESTIS
Κίνηση: Αριστοτέλης Μαγουλάς
Βοηθοί σκηνοθέτη : Μαρία Γιουρμετάκη - Ανδρέας Παπαδάκης
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
Παρασκευή 18 Νοεμβρίου, ώρα 21.00
"Οι σιδεράδες" του Μίλος Νίκολιτς
Τρεις σιδεράδες που τους χωρίζει ένας πόλεμος αλλά τους ενώνει ένα μυστικό. Ένας Σέρβος, ένας Ρώσος, ένας Γερμανός και ανάμεσά τους μια γυναίκα, αναζητούν τους γιους τους με φόντο τη μεταπολεμική Γερμανία. Η παράσταση θα ανέβει στο Κινηματοθέατρο Αστόρια στα πλαίσια του θεατρικού φεστιβάλ Θεατρικοί βηματισμοί στο Ηράκλειο «Καρακωνσταντάκης Αντώνης»
«Οι Σιδεράδες», μια βαλκάνια κωμωδία του Σέρβου Μίλος Νίκολιτς, είναι ένα εγκώμιο στην ανθρώπινη ύπαρξη, μια απόδειξη πώς όταν η αγάπη μιλά, το μίσος, τα όπλα, ο εθνικισμός σιγούν. Ο Σέρβος Άτσα έχει μόλις ανακαλύψει, ότι την περίοδο που τον έστειλαν σαν αιχμάλωτο πολέμου στο σιδεράδικο του Πέτερ στην Γερμανία, η γυναίκα του έμεινε έγκυος από τον Ιβάν, έναν Ρώσο σιδερά. Έχοντας μάθει την αλήθεια για την πατρότητα του γιου του πηγαίνει ξανά στην Γερμανία, με την ελπίδα ότι θα βρει ένα δικό του παιδί εκεί.
Μέσα σε ένα σιδεράδικο, ξεδιπλώνεται με κωμικό και συγκινητικό τρόπο, η αλήθεια τριών πατεράδων και μιας μάνας.
Ο γεννημένος στο Κοσσυφοπέδιο Μίλος Νίκολιτς, έχοντας ζήσει τον εμφύλιο σπαραγμό της χώρας του, ασκεί κριτική στις απάνθρωπες και άθλιες συνθήκες του Πολέμου και καταδικάζει κάθε εθνικιστική συμπεριφορά.
Με όπλα τον γρήγορο ρυθμό, τους δυνατούς χαρακτήρες, τα κωμικά μπερδέματα, την αξιόπιστη και σύγχρονη μετάφραση του Χρήστου Γκούβη καθώς και τους εκρηκτικούς μουσικούς συνδυασμούς των δαιμονικών εγχόρδων των String Demons, «Οι Σιδεράδες» θα μαγέψουν το κοινό.
«Οι Σιδεράδες» ανέβηκαν για πρώτη φορά στη Σερβία το 1992 και έκτοτε έχουν παρουσιαστεί σε 30 θέατρα σε Σερβία, Ρουμανία, Σλοβακία, Ελλάδα και Κύπρο.
«Τους Σιδεράδες τους έχω γράψει βασισμένος στις αρχές της αρχαίας τραγωδίας, μεταμφιεσμένης σε αρχαία κωμωδία. Σαν συναυλία σε μια χορδή ή σαν το bolero του Ravel, όπου υπάρχει παραλλαγή του ίδιου θέματος, το οποίο πολλαπλασιάζεται οδηγώντας τελικά στο Παράλογο που πείθει περισσότερο από τον Ρεαλισμό. Εφόσον το κωμικό και το τραγικό είναι δίδυμα αδέρφια, βοηθούν τελικά στη σκηνή το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα κάθε πόλεμος και κάθε εθνικισμός να οδηγεί στο Παράλογο, στην έλλειψη κάθε νοήματος.» Μίλος Νίκολιτς.
Παίζουν:
Άτσα: Ερμόλαος Ματθαίου
Πέτερ: Ερνέστος Βουτσίνος
Λουΐζα: Έφη Καραγιάννη
Ιβάν: Αβραάμ Παπαδόπουλος
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Μετάφραση: Χρήστος Γκούβης
Μουσική: String Demons
Κοστούμια – Σκηνικά: Τόνια Αβδελοπούλου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίνα Ντούνη
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Ανδριόπουλος
Video – Trailer: Νικήτας Χάσκας
Sound Engineer: Τάκης Μάρκου
Παραγωγή: «Αγγέλων βήμα»
Σάββατο 19 Νοεμβρίου, ώρα 21.00
«Το κιβώτιο» του Άρη Αλεξάνδρου
Μετά από πέντε sold out παραστάσεις στην Θεσσαλονίκη, η παράσταση ανεβαίνει και στο Ηράκλειο, στα πλαίσια του θεατρικού φεστιβάλ Θεατρικοί βηματισμοί στο Ηράκλειο «Καρακωνσταντάκης Αντώνης».“Το Κιβώτιο”, είναι το μοναδικό μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου και έχει χαρακτηριστεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας Στα τέλη του Ελληνικού εμφυλίου πολέμου, μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει μετά από σχετική εντολή του Γενικού Αρχηγείου να μεταφέρει, περνώντας μέσα από εχθρικό έδαφος, ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου, με παραλήπτες τη διοίκηση μιας ανταρτοκρατούμενης πόλης. Στη διάρκεια της αποστολής η ομάδα αρχίζει να χάνει τα μέλη της σταδιακά μέχρι που τελικά σώζεται ένας μόνο αντάρτης, ο οποίος τελικά κατορθώνει να παραδώσει το κιβώτιο. Όταν όμως φτάνει στον προορισμό του, διαπιστώνεται πως είναι άδειο και ο αντάρτης φυλακίζεται από τους άλλους συντρόφους του ως δολιοφθορέας.
Σε μια συγκλονιστική προσπάθεια να αποδείξει την αθωότητά του, αρχίζει να συντάσσει αναφορές στον ανακριτή, όπου δεν διστάζει να εξηγεί και να ερμηνεύει, το νόημα της παράδοξης αποστολής τους.
Αυτές οι αναφορές, αποτελούν το μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου.
Ο συντάκτης των αναφορών δεν γνωρίζει τίποτα για την ταυτότητα του ανακριτή ούτε για τους δεσμώτες του, ούτε αν ο ανακριτής διαβάζει τα όσα του γράφει.
Το μυθιστόρημα ερμηνεύθηκε από αλληγορία για τον εμφύλιο και ως καταγγελία των κάθε είδους εξουσιών και ιερατείων αλλά και ως ένα σχόλιο στον δυτικό πολιτισμό.
Πρωταγωνιστής: Φώτης Μακρής
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Δραματουργική επεξεργασία - Σκηνοθεσία : Φώτης Μακρής, Κλεοπάτρα Τολόγκου
Σκηνογραφία : Διονύσης Μανουσάκης
Μουσική : Γιώργος Νινιός
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Κυριακή 20 Νοεμβρίου , ώρα 21.00
«Την λένε Εύα»
Ο βίος της Εύας Κουμαριανού με την ίδια επί σκηνής μαζί της επί σκηνής ο σκηνοθέτης της παράστασης Αντώνης Μποσκοίτης. Το τραγούδι της παράστασης το έχει γράψει η Λένα Πλάτωνος και το ερμηνεύει η Τάνια Τσανακλίδου.
Ηθοποιοί: Εύα Κουμαριανού, Αντώνης Μποσκοΐτης
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου, ώρα 21.00
«Για την Ελένη» του Μάνου Καρατζογιάννη
Στην παράσταση, που παρουσιάζει για πρώτη φορά στη σκηνή την τραγική ιστορία της μεγάλης κρητικιάς Ελένης Παπαδάκη, θύμα των Δεκεμβριανών, η Ηθοποιός επιστρέφει στο χώρο της για να αφηγηθεί το εμφύλιο κύτταρο του Θεάτρου, του τόπου της, του καιρού της. Μετά την επιτυχημένη πρεμιέρα της, στο πλαίσιο της πλατφόρμας νέων δημιουργών «Θέμα Εμφύλιος» της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, η παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη «Για την Ελένη» θα ανέβει για πρώτη φορά εκτός Αθηνών, στο Κινηματοθέατρο Αστόρια στα πλαίσια του θεατρικού φεστιβάλ Θεατρικοί βηματισμοί στο Ηράκλειο «Καρακωνσταντάκης Αντώνης» τη Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ:
Kαι με το μίσος περνάει ο καιρός. Και με το μίσος γεννιέται η παραφροσύνη και μένουνε μισοί οι λαοί και οι άνθρωποι.
Το θεματικό φεστιβάλ του Εθνικού Θεάτρου για τον εμφύλιο πόλεμο, από όπου γεννήθηκε η παράσταση, ήρθε όχι για να μας διχάσει, αλλά για να μας ενώσει σε έναν κοινό τόπο, σε μια τουλάχιστον κοινή πεποίθηση, όσο οι ιδεολογίες και τα συστήματα γύρω μας καταρρέουν.
Αυτόν τον τόπο αναζήτησα στην περίπτωση της Ελένης Παπαδάκη, η ιστορία της οποίας ζωντανεύει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή με τη Μαρία Κίτσου στο ρόλο της ηθοποιού και τον Σπύρο Κυριαζόπουλο σε εκείνον του εκτελεστή της.
Άλλωστε, στη σκηνή δικαιώνονται πρόσωπα αδικαίωτα…
Έτσι, η τραγική ηθοποιός – «θύμα με ονοματεπώνυμο» στα Δεκεμβριανά – επιστρέφει στο χώρο της, στη θεατρική σκηνή, για να αφηγηθεί το εμφύλιο κύτταρο του θεάτρου, του τόπου της, του καιρού της.
Έχουν ειπωθεί πολλά, όλα στα σκοτεινά, εκεί όπου «προχωρούσαν και οι ήρωες», που έσωσε η Παπαδάκη από το εκτελεστικό απόσπασμα λίγο πριν εκτελεστεί και η ίδια.
Ένα όμως είναι το σίγουρο: η Παπαδάκη δεν ήταν ο μέσος όρος.
Θεατρίνα, ανύπαντρη, με αμφιλεγόμενη προσωπική ζωή, καπνίστρια, οδηγός αυτοκινήτου, μεγαλοαστή, ιδιαιτέρως καλλιεργημένη μα πάνω από όλα μια σκηνική ιδιοφυΐα, όπως οι ίδιοι οι κριτικοί του θεάτρου μαρτυρούν.
Η προσωπική της ετερότητα συναντά τη δημόσια εμφύλια περίοδο της χώρας και κάπου εκεί γράφεται ίσως η πιο μελανή ιστορία του θεάτρου μας.
Πόσο ανεκτικοί είμαστε στο διαφορετικό, στο οποιοδήποτε ξένο όταν οι συνθήκες γύρω μας στενεύουν; Πως καταλαβαίνουμε τα δραματικά πρόσωπα και όχι τα ίδια τα βιολογικά πρόσωπα που τα γεννάνε;
Τα μέσα και τα εργαλεία αλλάζουν, αλλά το θέμα και στα τρία ολότελα διαφορετικά έργα που καταπιάστηκα την τελευταία διετία (Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα; Σ’ εσάς που με ακούτε και Για την Ελένη) είναι το ίδιο: η ετερότητα και ο σεβασμός στο διαφορετικό.
Με τον ιστορικό νου του Μάνου Ελευθερίου, αφοσιωμένου συλλέκτη της προσωπικής ιστορίας της Παπαδάκη που μου παραχώρησε γενναιόδωρα την πρόσβαση στο αρχείο του, και με την παραπάνω καλλιτεχνική ανησυχία το πρόσωπο επιστρέφει στο φυσικό του χώρο.
Ίσως η παραφροσύνη του καιρού της γίνει το μέσο για να αρθρωθεί ολοκάθαρα το σημερινό αίτημα: μόνο μέσα από το σεβασμό στην προσωπική ιστορία του άλλου και όχι από συνήθη επαναστατικά τσιτάτα, ενδέχεται να έρθει η δημοκρατία που όλοι ονειρευόμαστε.
Ερμηνεύουν: Μαρία Κίτσου (στο ρόλο της Ελένης) και Σπύρος Κυριαζόπουλος (στο ρόλο του βωβού εκτελεστή της).
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο / Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Σκηνικό: Γιάννης Αρβανίτης
Κουστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Πούλιος
Μουσική σύνθεση τραγουδιού: Άρης Βλάχος
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Φωτογραφίες: Κarol Jarek