Η Κρήτη όπως τη ζούμε

CRETAZINE

© 2012 CRETAZINE,
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος

Το σύνολο του περιεχομένου του CRETAZINE διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση.
Απαγορεύεται η χρήση ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο, μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

  • Μετρώντας τους βαθμούς του "μαγικού υγρού"Μετρώντας τους βαθμούς του "μαγικού υγρού"© Γιάννης Μακράκης
  • Ο "καζανάρης" επί τω έργωΟ "καζανάρης" επί τω έργω© Γιάννης Μακράκης
  • © Γιάννης Μακράκης
  • Απόσταξη χωρίς φωτιά, γίνεται;Απόσταξη χωρίς φωτιά, γίνεται;© Γιάννης Μακράκης
  • © Γιάννης Μακράκης
  • © Γιάννης Μακράκης
  • © Γιάννης Μακράκης
  • © Γιάννης Μακράκης
  • Βάλε-βγάλε στράφυλα!Βάλε-βγάλε στράφυλα!© Γιάννης Μακράκης
240x360 GR

Ρακοκάζανο πάρτι

Κάθε χρόνο ο Νοέμβρης μυρίζει αποσταγμένα "στράφυλα", κρέας στα κάρβουνα, πατάτα οφτή και καλή παρέα γύρω από την ιεροτελεστία της παραγωγής της νέας ρακής. Τα ρακοκάζανα είναι το πιο μεθυστικό κρητικό έθιμο – κι ίσως το πιο αγαπημένο μας.

 

Cretazine Tips

  • Αν δεν είσαι κρητικός και βρεθείς στα μέρη μας την εποχή των ρακοκάζανων (τέλη Οκτώβρη – αρχές Δεκέμβρη), ρώτα κάποιον ντόπιο να σου πει που παίζει καλό ρακοκάζανο αυτές τις μέρες. Μπορείς βέβαια να ρωτήσεις κι εμάς!
  • Τα «στράφυλα» είναι ό,τι έχει απομείνει από τα σταφύλια που πατήθηκαν για κρασί τον Αύγουστο. Μπαίνουν στο καζάνι και με την τεχνική της απόσταξης παράγουν την ρακή. 

 

από την κατηγορία  Ρεπορταζάκια

 

 

Αν κάπου από τέλη Οκτώβρη μέχρι μέσα Δεκέμβρη βρεθείς στην κρητική ύπαιθρο, θα δεις σε «ανύποπτα» σημεία να βγαίνει ένας «ύποπτος» καπνός. Κάπου εκεί γύρω υπάρχει ένα ρακοκάζανο. Ακολούθησε τον καπνό και πήγαινε, έστω και ακάλεστος. Θα βρεις καλή παρέα, καλό φαγητό και άφθονο αλκοόλ. Με λίγη υπομονή (και καλό συκώτι πάνω από όλα) θα γευτείς και την πρωτόρακη, την πρώτη απόσταξη δηλαδή, με τους πολλούς αλκοολικούς βαθμούς. 

Το ρακοκάζανο, δεν είναι μια τυπική διαδικασία. Είναι μια ιεροτελεστία βαθιά ριζωμένη στην κρητική κουλτούρα. Είναι η αφορμή για την παρέα να βρεθεί και να γιορτάσει τη νέα ρακή (καταναλώνοντας την παλιά), σε μια μάζωξη με συλλογική συνεισφορά σε μεζέδες και καλούδια. Ο καθένας φέρνει από κάτι: γλυκά, πατάτες για να γίνουν οφτές, χωριάτικα λουκάνικα, γλυκά, κρασί.Αυτός που καζανεύει είναι ο οικοδεσπότης που φροντίζει για τους καλεσμένους του ενόσω οι άνθρωποι του καζανιού αδειάζουν τα στράφυλα για την απόσταξη και περιμένουν να κάνει την εμφάνιση του το «μαγικό υγρό».

Με λίγη παραπάνω τύχη μπορεί να βρεθείς σε κάποιο “meta” ρακοκάζανο, με DJ και μεθυσμένους καλεσμένους να χορεύουν στις λάσπες στη μέση του αγρού και τα ηχεία να χοροπηδούν από τις δονήσεις πλάι στα πλαστικά βαρέλια

Καθώς η ατμόσφαιρα βαραίνει από μια μεθυστική υγρή μυρωδιά, κάποια λύρα, κάποιο μαντολινάκι κάνει την εμφάνιση του, κάποια μαντινάδα ακούγεται και κάπου εκεί αρχίζει το γλέντι

Κάποια ρακοκάζανα γίνονται σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις εμφιάλωσης, κάποια σε παλιά κτίρια σε μικρά χωριά, κάποια σε απλές, λιτές κατασκευές μέσα στους αγρούς με πατώματα τσιμεντένια και ελάχιστες «ανέσεις». Η ιεροτελεστία παραμένει ίδια. Με λίγη παραπάνω τύχη μπορεί να βρεθείς (ακάλεστος) και σε κάποιο “meta” ρακοκάζανο, με DJ και ηλεκτρονικές μουσικές και μεθυσμένους καλεσμένους να χορεύουν στις λάσπες στη μέση του αγρού και τα ηχεία να χοροπηδούν από τις δονήσεις πλάι στα πλαστικά βαρέλια. Το ζήσαμε πρόσφατα κι ήταν το πιο σουρεαλιστικό πάρτυ που πήγαμε ποτέ ;-)