Το Βαθύ είναι ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά των Αστερουσίων που για να τα ανακαλύψεις θα πρέπει να μοχθήσεις: να φας κάμποσο ταρακούνημα στον χωματόδρομο και βέβαια μπόλικη σκόνη! Αλλά χαλάλι. Γιατί το τοπίο κατά τη διαδρομή είναι ερημικό, ασκητικό, αποπνέοντας μια ήρεμη ενέργεια. Στο βάθος διακρίνεται το γαλάζιο του Λιβυκού πελάγους και τα Παξιμάδια, ενώ πού και πού ξεπροβάλλει μέσα στο άγονο τοπίο μια σκονισμένη αγριελιά για να σε ενθαρρύνει ότι δεν περιφέρεσαι άσκοπα στη μέση του πουθενά. Κι έπειτα ορθώνονται τα λευκά πωρολιθικά τοιχώματα του μικρού φαραγγιού που καταλήγει στην παραλία, και μπροστά στα μάτια σου απλώνεται αυτό το γνώριμο σκηνικό των δυτικών Αστερουσίων που κάποτε προτίμησαν ερημίτες και ασκητές (αν έχεις πάει και στο Μάρτσαλο, ξέρεις τι εννοούμε).
Φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής, ήρθε η πολυαναμενόμενη στιγμή να ξεπλύνεις από πάνω σου τη σκόνη και την αγωνία του «πότε επιτέλους θα φτάσουμε» με μια βουτιά στα ήρεμα γαλαζοπράσινα νερά της παραλίας, που είναι κρυμμένη και προστατευμένη από τους βράχους ώστε κάποτε αποτέλεσε ορμητήριο πειρατών. Μια μεγάλη αμμουδιά με αμμόλοφους και αλμυρίκια θα είναι το καταφύγιο σου για όσο (αντέξεις να) μείνεις στο Βαθύ. Έχε μαζί σου τα απαραίτητα γιατί η διαδρομή είναι μεγάλη και θα σου κακοφανεί πολύ αν πρέπει να φύγεις μέσα σε μία ώρα. Κοντά στην παραλία υπάρχει μόνο ένα μικρό καφενείο, αλλά μην περιμένεις πολυτέλειες, έχει τα απολύτως βασικά!