Ένας μικρός οικισμός χτισμένος (δυστυχώς) άναρχα στις όχθες ενός ρυακιού, το οποίο γλιστράει στα βοτσαλάκια της ακτής για να χυθεί στη θάλασσα. Νερά βαθιά και δροσερά. Βράχοι με περίτεχνες πτυχές που ορθώνονται, θαρρείς, απειλητικά πάνω από το κεφάλι σου – αλλά σύντομα θα πιάσεις φιλίες μαζί τους για να ξαπλώσεις κάτω από την άπλετη σκιά τους. Στο βάθος ο Τσούτσουρας, να μοιάζει ακόμα με μικρό ψαροχώρι από αυτή την απόσταση. Ντόπιοι που πηγαινοέρχονται με το βαρκάκι τους, ο ήχος από το ρυάκι, μικρές σπηλιές, κούνιες πάνω στην παραλία σαν σουρεαλιστική εικαστική εγκατάσταση.
Το Μαριδάκι είναι πανέμορφο –αν και άναρχο- απομονωμένο και σωστό ησυχαστήριο. Για να φτάσεις ως εδώ θα κάνεις μια πανέμορφη off-road διαδρομή στις άγονες πλαγιές των Αστερουσίων, ενώ πάνω από το κεφάλι σου πετάνε αρπακτικά πουλιά, παντού ξεπηδούν κατσίκια κι η άνυδρη γη χωρίζεται σε άγρια φαράγγια. Ή εναλλακτικά θα περπατήσεις το μονοπάτι από τον Τσούτσουρα, περνώντας δίπλα από σπηλιές γεμάτες μυστήριο και απολαμβάνοντας τη μοναδική θέα στο Λιβυκό. Κι ύστερα, αν θέλεις, θα συνεχίσεις μέχρι τον γειτονικό Άη Νικήτα για προσκύνημα και ακόμα περισσότερες βουτιές στη μοναχική παραλία.