Αιώνες αγγειοπλαστικής παράδοσης σε ένα όμορφο ιστορικό χωριό του Μυλοποτάμου.
Μαργαρίτες είναι το όνομα του χωριού, αλλά μη βιαστείς να κάνεις συνειρμό με τα γνωστά άνθη. Καμία σχέση. Το όνομα μάλλον προέρχεται από τη λέξη «μαγαρικά» (ή μαγαρικάτα) που σημαίνει «πήλινα» στα βυζαντινά χρόνια. Στα ενετικά αρχεία εξάλλου, το χωριό αναφέρεται ως «Μαγαρίτες», χωρίς το “ρ” που μάλλον προστέθηκε στην συνέχεια. Σε μια περιοχή πλούσια σε αργιλόχωμα και νερά, οι κάτοικοι από νωρίς καταπιάστηκαν με την αγγειοπλαστική. Εκτός από την χαρακτηριστική «μαργαριτσανή στάμνα», στην συνοικία των αγγειοπλαστείων, τα «τσικαλάδικα», έφτιαχναν από μικρά αντικείμενα μέχρι και πιθάρια.
Σήμερα, περπατώντας το χωριό θα συναντήσεις τουλάχιστον 16 εργαστήρια αγγειοπλαστικής, το καθένα από τα οποία καταπιάνεται με διαφορετικές τεχνοτροπίες παντρεύοντας σύγχρονες και παραδοσιακές τεχνικές. Αν είσαι μάλιστα τυχερός θα δεις τους δημιουργούς επί τω έργω. Σε κάθε περίπτωση πάντως θα «χαθείς» μέσα στα τόσα διαφορετικά κεραμικά, διακοσμητικά και χρηστικά. Πιάτα, ποτήρια, κανάτες, μπιχλιμπίδια, αντίγραφα μινωικών παιχνιδιών, αρχαίες «φάρσες» (όπως η κούπα της δικαιοσύνης), κι άλλα αντικείμενα την χρήση (ή και την ιστορία) των οποίων δεν φαντάζεσαι αλλά θα μάθεις σύντομα.
Περπατώντας το χωριό θα συναντήσεις τουλάχιστον 16 εργαστήρια αγγειοπλαστικής, που καταπιάνονται με διαφορετικές τεχνοτροπίες, παντρεύοντας σύγχρονες και παραδοσιακές τεχνικές
Μετά τις απαραίτητες αγορές συνέχισε τη βόλτα σου στο χωριό. Μπες μέσα στα στενάκια και παίξε το «κρυφτούλι» με την ιστορία του. Βρες τα κρυμμένα οικόσημα, τις εσωτερικές αυλές με τις γούρνες και τους φούρνους, ανακάλυψε τα αναγεννησιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία στα πάλαι ποτέ μέγαρα των ενετικών αρχοντικών, φαντάσου να περνάς μέσα από τις καμαρωτές πόρτες και τα πέτρινα θυρώματα, και κάνε μια στάση στις εκκλησίες του χωριού: από τον αναγεννησιακό Μιχαήλ Αρχάγγελο, ως την παλαιότερη όλων, τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο με το πέτρινο τέμπλο, στον αυλόγυρο του οποίου είναι θαμμένοι νεκροί του Αρκαδίου. Σύντομα θα καταλάβεις γιατί πολύ νέοι άνθρωποι έχουν επιλέξει να «επιστρέψουν» στο χωριό, αλλά και αρκετές οικογένειες από χώρες της δυτικής Ευρώπης έχουν εγκατασταθεί μόνιμα εδώ.
Έπειτα πάρε τον δρόμο προς τα ανατολικά του χωριού ως το μοναστήρι του Αγίου Γεδεών. Περνώντας από την οδό της «Αγάπης» (!) θα φτάσεις στο ολάνθιστο μοναστήρι με τον ένα και μοναδικό μοναχό και θα δεις την θέα από ψηλά. Ή εναλλακτικά πάρε το κατηφορικό δρομάκι από την κεντρική πλατεία και ακολούθησε το μονοπάτι Ε4 που περνά από τον Λαγκό, το φαράγγι του χωριού και καταλήγει στην ελληνιστική γέφυρα της Ελεύθερνας. Για τους λιγότερο «δραστήριους», οι ρακές… περιμένουν στις ταβέρνες και τα καφενεία του χωριού.