Το μοναδικό πάρκο της πόλης
Βρίσκεται ανάμεσα στη Λεωφόρο Δημοκρατίας και την Πλατεία Ελευθερίας στον χώρο της επιχωματωμένης ενετικής τάφρου και πήρε το όνομα του από τον Δήμαρχο Ηρακλείου Μηνά Γεωργιάδη ο οποίος εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 3 Ιουνίου 1942. Την προτομή του θα συναντήσεις στο κεντρικό μονοπάτι του πάρκου.
Με το αναψυκτήριο, την αγορά των βιοκαλλιεργητών που γίνεται τρεις φορές την εβδομάδα, τα άπειρα πουλιά που βρίσκουν καταφύγιο στο πυκνό φύλλωμα των δέντρων αλλά και τα διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα που φιλοξενούνται κυρίως το καλοκαίρι, το πάρκο είναι μια μικρή όαση στο κέντρο της πόλης. Ακόμη κι αν μεγάλα τμήματα του παραμένουν σχετικά απεριποίητα, ακόμη κι αν ο φωτισμός το βράδυ είναι ανεπαρκής και η παιδική χαρά κάπως παλιά.
Το πάρκο που έσωσαν οι πολίτες
Αν βρισκόσουν στην πόλη πριν λίγα χρόνια, το Πάρκο Γεωργιάδη ήταν απλά ένα πέρασμα για τους κατοίκους του Ηρακλείου, μια σύντομη «πράσινη» διαδρομή δίπλα στο κέντρο. Κι έπειτα κάτι άλλαξε. Λειτούργησε το αναψυκτήριο, διάφορα μικρά και μεγάλα φεστιβάλ επέλεξαν να φιλοξενηθούν εδώ, καθιερώθηκε η υπαίθρια αγορά των βιοκαλλιεργητών και το πάρκο ξαφνικά απέκτησε ζωή. Για την ακρίβεια απέκτησε ένα φανατικό κοινό από άτομα όλων των ηλικιών που έρχονται εδώ για να πιούν καφέ, ή μια κρύα μπύρα τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, να συμμετάσχουν σε δωρεάν συναυλίες και άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα ή απλώς να… αράξουν στο γρασίδι.
Σε αυτή τη συγκυρία βγήκαν στην επιφάνεια τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Δήμου Ηρακλείου, που φιλοδοξώντας να φτιάξει έναν υπόγειο σταθμό αυτοκινήτων στην πλατεία Ελευθερίας, έβαλε στο μάτι ένα μεγάλο μέρος του Πάρκου. Σύμφωνα με τη μελέτη, σχεδόν το 1/3 του πάρκου θα έπρεπε να ξηλωθεί, να κοπούν όλα τα φυτά και να ξεριζωθεί μεγάλο μέρος των δέντρων. Σε ό,τι απέμενε από το πάρκο θα στριμώχνονταν τόσες χρήσεις που είναι αμφίβολο κατά πόσο θα νοούνταν ως «ελεύθερος» χώρος πια. Μεταξύ άλλων η μελέτη προέβλεπε ένα «κλουβί για πουλιά» ενώ στην παιδική χαρά παιχνίδια όπως scooter, jet ski, διθέσιο αυτοκίνητο. Όχι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς να βρει στην πιο πράσινη γωνιά της πόλης...
Σε μια πόλη όπου οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι δεν αφθονούν, οι πολίτες αντέδρασαν έντονα, έφτιαξαν ομάδες προστασίας του πάρκου, συγκέντρωσαν υπογραφές, τα τοπικά free-press έδωσαν δημοσιότητα στο θέμα και κάπως έτσι προς το παρόν τα πλάνα μετατροπής του πάρκου σε πάρκινγκ έχουν παγώσει.
Σαν φανατικοί θαμώνες του πάρκου, ευχόμαστε στο εξής ό,τι παρεμβάσεις γίνουν να είναι μόνο για την βελτίωση και επέκταση του.